Φαρμακοθεραπεία
Η φαρμακοθεραπεία ανήκει στις λεγόμενες βιολογικές θεραπείες και συνήθως παρουσιάζεται στον αντίποδα της ψυχοθεραπείας. Ο όρος “βιολογικές” παραπέμπει σε παλαιότερες εποχές που επικρατούσε ως αντίληψη ο πλήρης διαχωρισμός ψυχικών και σωματικών λειτουργιών. Η πρόοδος που έχει συντελεστεί στις νευροεπιστήμες τις τελευταίες δεκαετίες έχει οδηγήσει στην απόρριψη τέτοιων πεποιθήσεων και πλέον ο άνθρωπος θεωρείται μια βιο-ψυχο-κοινωνική ενότητα, όπου ο εγκέφαλος, το σώμα και η συμπεριφορά αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. Σήμερα γνωρίζοντας ότι το βιολογικό, το ψυχολογικό και το κοινωνικό υποσύστημα αλληλεπιδρούν σε κάθε άτομο, δεν θεωρούμε ασύμβατο τον συνδυασμό θεραπειών διαφορετικής αντίληψης προκειμένου να επιτευχθεί το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Τα πρώτα αποτελεσματικά ψυχιατρικά φάρμακα εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1950 και έφεραν επανάσταση στην αντιμετώπιση των ψυχικά ασθενών. Με την ευρεία χρήση τους κατέστη δυνατή η αποασυλοποίηση των ψυχιατρικών αρρώστων και η ανάπτυξη της κοινωνικής ψυχιατρικής.
Τα ψυχοτρόπα φάρμακα περιέχουν χημικά συστατικά που δρουν στα νευροδιαβιβαστικά συστήματα του εγκεφάλου και επηρεάζουν τις ψυχικές λειτουργίες και την συμπεριφορά. Υπάρχουν διάφορες τάξεις ψυχοτρόπων και τα περισσότερα από αυτά δεν προκαλούν εξάρτηση, με εξαίρεση τις βενζοδιαζεπίνες (Tavor, Stedon, Xanax, Lexotanil). Οι κυριότερες κατηγορίες ψυχοφαρμάκων είναι:
- τα αντιψυχωτικά, που χρησιμοποιούνται στην θεραπεία των ψυχώσεων και της σχιζοφρένειας
- τα αντικαταθλιπτικά για την κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές
- τα αγχολυτικά και υπνωτικά για την βραχύχρονη αντιμετώπιση του άγχους και των διαταραχών ύπνου
- οι σταθεροποιητές της διάθεσης για την διπολική διαταραχή
- τα αντιανοϊκά φάρμακα για τις άνοιες
[apss_share]